Ang hirap kapag wala ang mga tambay...

Ang hirap kapag wala ang mga tambay…

June 24, 2011 --- Tulad niyo, dko din ineexpect na may kasunod pla ang kwento ko. Paggicing ko sa umaga, nkkatuwa pa ding icipin ung ngyari sakin kinagabihan. Nang lumabas ako ng bahay, halos lath ng mga katbi naming bahay, naglilimas ng tubig galing sa loob ng bahay nila. Maswerte pa rin kame dhil hindi na naming pproblemahin kung saan kame kkha ng daspan at tabo at palangana para maglimas ng tubig drcho tapon sa baba galing 3^rd floor.

Umaga, ginawa ko ang tarp pra sa dedication ng pamangkin ko.. bandang tnghali hinihintay ko na lng ang perang papadala ni mama para mapaprint ung tarp. Kaya’t naligo na ko sa animo’y refrigerator na shower ng apartment nmin. (oh diba, kinaya kong maligo… hehe).. Nanood ako ng balita na nagssabing suspendido dw ang mga klase sa metro manila.. Tignan mo nga naman, di man lang itinapat na hindi Holiday(Araw ng Maynila), ang announcement na walang pasok. Ang huli ko na lang nadinig n cnabi ni kuyang anchor ng GMA News TV na “kung wala lang din naman kayong mahalagang gagawin sa labas, manatili na lang po kayo sa inyong tahanan” (in a lower tone voice..). Ntawa lang ako at un n nga ang umiikot s icp ko maya’t-maya. Eh eto nga, kelangan ko ipaprint ang tarp pra sa dedication ng pamangkin ko s Sunday. Hinihintay ko lng ung pamprint. Taz isasabay ko na din ang pagbili ng regalo ko s knya. Sa tantiya ko, mkhang bubuhos na naman ang ulan..(Actually umuulan na tlaga.. common sense na lng ung cnabi ko… hehe).. At ayun ngpadala n nga ng pera at nkpagpaprint nko ng tarp nga lang knabukasan ko pa mkukuha.

Dmrecho mna ako ng SM Manila pra maghanap ng panregalo.(For sure xe 3-day sale dun kc Araw nga ng Maynila diba… ).. Nakadating akong SM ng wlang kahirap-hirap,hndi trapik at wla msydong tao s paligid. Pag pasok ko ng SM, ang ineexpect kong lagging dinudumog pg sale e prang nging divisoriang night shift.. hndi gnun kdme ang tao kung kya’t mdme kang pagppiliang mgganda. Nagtagal ako hndi s khhnap ng regalo kndi sa dko matantiyang sukat ng damit ng pamngkin ko. Aun, after almost an hour,bnili ko n ung polo pra s pmangkin ko,.(nahiya n lng ako xe hndi umaalis s tabi ko ung saleslady kht san ako pmnta.. hhmmmm.. smthing fishy.. hehe) Before ako bmili ng pnregalo, dmdaan mna ako s mga boutique,mura xe mga pntalon.After ko bmili ng polo bmlik ako s BENCH. Nung tumtngin ako ng pntalon bglang sabi skin nung isa, “oh sir kanina pa kayo jan ah, di paba kau nkkpili?” kumsta nmn, e natural xe antgal kong nkbalik xe bmili ako ng para s pmngkin ko. Hmp.pkialamerang frog.. :D

S wakas 8:30pm uwi nko xe sbi ko bka abutin pko ng malakas na ulan. Pag nga nmn sinuswerte ka oh,.. hndi nga ako sinalubong ng malakas na ulan,. Malakas na hangin na may kalat-kalat n pag-ambon at xmpre package deal, ga-hitang baha n nmn sa mismong labasan ng SM ang sumalubong sa akin at sa lht ng shoppers na nagulat din s nkta nila ng lumbas. Animo’y nsa isla kame ni master buten na npapaligiran ng tubig kht saang sulok o labasan. Anlamig at anlakas ng hangin, tinext ko ang kaibigan kong tga Cavite.. (itago natin sa pangalang “Timothy Andrew Macawili”—Tamtam ang name nia sa fb :D) sbi ko kng pde dun mna ako s knila tumuloy ngyon xe ang hrap umwi smin. Ms mdling umwi ng Dasma, Cavite xe my bus n drcho dun kesa s Sampaloc. Ok lang dw sbi nia,kso iniicp ko,klngan ko pang bumalik bks ng manila gwa nung tarp,hassle pa. sb ko hntyin ko n lng tumila ang ulan ska ako ssabak sa adventure ko. Aun at sabi nmn nia “Hahaha cge para me maisulat ka ulit na bago hahaha” kaya’t nagpasya mna akong mgstay pra magpatila ng ulan at hangin bago lumusong na naman sa lahat ng iskinita ng ilog pasig.

Aun, wla n akng load at gutom nko.kktuwa nmn ang 3day sale ang agang nagsara ng mga estblishemento. Nddnig ko pa ung mga saleslady n ntutuwa xe maaga dw cla mkakauwi, huh hndi lang nila alam, ms mtgal pa ang llkbaying nla xe s isstay nla dun na may bayad. Aun. wla tuloy mpgkwntuhan s mga ngyyri skin.(kunsabagay hndi nmn ako tsismoso tlga e..hehe) kya’t naupo mna ako s my Jolibee hbng tinatakam ang juicylicious n knkaeng nsa harap ko. Hndi ako nakatiis, ang gnawa ko, hmp. Pumikit ako.. :D at aun, dko nmlayan mejo napaidlip n pla ako,. Umonti na ang mga taong nag-aabang ng rescue (ASA!) este ng paghupa pla ng ulan pra mkalusong na sa maitim na lawa. Iniisip ko din dat time na pano pag naistranded lht ng tao dun?, (xmpre kkupkupin un ng SM compare s Municipality ng manila at take note, they are only 30meters away..) edi ppkainin kme ng SM, bbgyan ng damit, tsnelas, spatos n converse, sumbrerong Toshiba, at payong na hello kitty,tpos paglalaruin s quantum drcho videoke at kng anu-anu pa.. :D at xmpre etong mga cnbi ko, parte lng ng panaginip ko. :D (sori na,. masyado lng assuming..)..eto na, lumusong n ako s baha. At aun, sabi na, nkalimutan ko. Libre gift wrap nga pla sbi s akin,naalala ko lng nung nsa Lawton river na ako.

D pa ako nkkalayo naiicp ko na ang llakbayin ko.. wla pang dumadaang sskyan.. ms malayo eto kumpara kahapon.. ddaan ako s tulay ng quiapo, simbahan ng quiapo, recto, tas dun ulet s khbaan ng ilog-espana.ms my thrill to xe konti lng ang mga nglalakad n tao at ang mga ddaanan ko ay ung mga NPA pipz or No Permanent Address pipol (ung mga taong ntutulog s gilid ng walkway). Bandang 9:15pm, paglabas ko mula SM, ang hirap xe kanya2ng lakaran, mejo prang mtutumba ako/kami pla. Xe d nmin mkta ang lubak at d nmin alam kng saan my ngtatagong manhole. Wala ang mga superheros. Walang ang mga tambay doon. Lath kme hirap, wlang nag-aalalay,wlang ng-gguide. Oh my, where’s my,superhero na tambay..? halos lht kme n galing sm,nttapilok s mga guwang. Nkkainis lng ung iba xe natapilok n nga sila hndi mn lng ngssbing my guwang dun.nalaman ko lng ng bglang lmubog ang paa ko at ako ang nabiktima. So xmpre ang gnawa ko, sinabhan ko ang mga nsa likod ko na “sa gilid lang po ang daan,my guwang po jan, nabiktima na po ako..” Ang City Hall is 20meters away lang, wla bang tao dun? Kelan kaya tayo mgkkron ng gobyernong 24hours ang “public service” DAW!!!!??? Madame plng guwang dun, dmeng nbbktima. Katuwa tlga mga pinoy,s pnhon ng gntong pngyyri, nagawa pang magPICTURAN. Kmusta naman? Hehe gsto kong mkisali, mkhang ansaya nila. Atleast my remembrance at mppkita nila s kaapo-apohan sa fb itatag nila na dumaan tlga sila s gnun.. the best ang pinoy! :D

Pagdating ko ng LRT central station, kktuwa nmn, xe srado n ang LRT at eto pa ang nakakatuwa,. Dameng pulis dun.note mga nkamotor p ung iba. Sila pla ung dmadaan s my city hall papntang lrt. Anlalaki p ng ktawan. Nagpapatila ata ng ulan. Dinig ko ngkkwentuhan, “tol hnggng bewang n dw dun s my espana.” “onga tol, dito nga oh s mga nglalabasang tao galing sm, umabot n hnggng hita.” Ansarap putulin ng hita ko at ihampas sa kanila! Mga wlang kwenta, imbes na tumulong at mg-guide andun lng ngppatila. Andme ng halos mtumba s tubig,d mn lng nla iniisp. Hndi mn lng isinasakay s motor nila ung mga babaeng nkatakong pang dumadaan s putikan. D daw ata parte ng trbho nila. Srap katusan e. hmp. Kakalungkot tlga,wla ang mga superherong tambayerz..

Nkarating nko ng Lawton s wkas. Ttawid nko ng tulay,at wlang ni isang sskyan ang dmdaan. Hngng pgdtng ko ng quiapo. Buti n lng naxprience kong tumira s quiapo at s recto.kya kht pano my lakas nko ng loob mglakad alone s gnung lugar. habang ako ang ngllakad s quiapo,akala ko nkakaawa n ako s sitwasyon ko. Pero nung nglakad ako, ndaanan ko ang mga NPA n mhmbing n ntutulog s gilid ng klsada ng quiapo.kung saan ang kumot nila ay ung mga tarpoling mga sira.at ang panlatag nila ay ung mga karton sa tindhan. Nkakalungkot pa, my mga bata. Madami.Pano kaya nila binubuo ang mga iyon sa ganoong lugar..? (hehe..naughty mind!) Nkakaawang tgnan, halos balde-balde ang ampiyas nila pag ntutulog,.buong khbaan ng kalsada ng quiapo my mga NPA. wala bng solusyon ang gobyerno pra s mga taong ito?

Aun at sa wakas my dumaang bus kaso puno. At my dumaan p ulet bus kso puno n nmn. At my dumaang jip na aalog-alog at punong puno. Byheng proj.6 SM Fairview. Gudluck nmn kng umabot p to ng sm Fairview :D.. pero aun, tumigil cia,my bmabang mga pshero,unhan ang mga tao,at xmpre nkpgsiksikan dn ako. Fortunately,pra akong barker n nksbit s likod ng jip. Naawa ako s jip pero c kuyang drayber cge pa din, maihatid lang ang knyng mga pshero. Buti n lng wlang kawani ng gobyernong umiikot, xe kng hndi,nahuli kame kng saan-saan kme dumaan.nghanap c drayber ng atleast 1ft n tubig. S bwat dndanan nming iskinita,my mga ngssbing “dko nia kya yan..” “titirik lng kayo jan” “bhala kayo lulutang kayo jan” srap basain ng tubig e. lm ko nmang safe kame. My ksama kya sa jip na un na ANAK NG Diyos.. oh diba.. hehehe.. by faith lng tlga ang byhe nmin. Sa wkas espana na. ms mtaas ang tubig.ung jip halos inaabot n ung paa nmin. Naghhingalo na ang tambutso. Pra kaya p din. Sbi nung nsa una “don’t lose hope kya yan” (oha my fighting spirit din..)hehe.. as usual, mdmeng sskyang nakatirik. Bawal pumara sa malalim xe bka tuluyang pumara ang makina ng jip. At nung prang hmihina n ang makina, eto na! ANG MGA SUPERHERONG TAMBAY TO THE RESCUE! Yes! Sbi na hndi kme pbbyaan ng mga un.ehehe. nung npansin nilang prng bmbagal ang jip, pinunthan nila eto at itnulak pra mgkapwersa. Den un tapos drcho cila surfing s espana lake. Slamat naman s kanila.

Habang nilalakbay nmin ang espana lake, kta ko ung mga tambay, andun pa din, nkaduty. Bawat kanto may mga transformed na upuan pra malakaran ng mga tao. Mdme cla at nagaalalay s mga dmdaan. Nkadating n kme s my riles. Sa wkas my bumaba. Pero malapit n din nmn ako sa amin..Mejo tumigil ang jip xe my sskyan s una. Kung my tren lng dung umaandar, pihadong pra kameng latang pinitpit. “maglakad n lng kayo, ms mabilis pa..” sabi ng animo’y adviser na tambay.. pero naalala ko hndi p pla ako bayad.hehe. aun ngbayad ako,gsto ko mang doblehin kso wla nko pmshe pauwi btngas e. nagpasya n nga akong mglakad nlng. Dun ako dumaan sa gitna ng kalsada (leftside) pra sure akong mejo mababaw,elevated xe ska my rehas na hawakan. Ok n sna ang nilalakad ko ng biglang, AAHHH!! Pagstep ko ng kaliwang paa drcho s manhole. Dko npansin. Pasaway, dme plang bkas n manhole kht nsa gtna n cia. Nabiktima ako ng mga peste. Buti n lng my rehas na hawakan nkahawak ako gd dhil kng hndi drdrcho paglubog ko. Ppalapit ang isang tambay (to the rescue cgro).. ngllkad dn s gtna.. bata pa,cgro 2yrs old(nye! Korni! :D) mga 13 yrs lng.nkahubad pa. Sbay sbi, “kuya lipat n lng kayo s kabila(right side) wlang butas.” Aun at lumipat nga ako, mantakin mo, dun siya nakadestino. Tga bantay ng butas.. sino kaya ang amo ng mga eto. D nmn cla binabayaran.. nagkasugat ako.. nababad na sa kalinisan ng lawa.

Nakakatuwa p din hbng nglalakad ako xe my mga jip p ding dmdaan pbalik. At nung halos hndi n kinakaya ang pag-andar, my sumigaw n tambay, “yan titirik na, tulak niyo na yan!” at lapitan nga ang mga tambay s jip pra itulak. Yung batang tumulong sa akin nag-dive pra tumulong magtulak. Kapag umayos n ulet ang andar ng jip, “yohhoooo!” mgccgawan silang prang nanalo s lotto.. mga 10pm n un. Yan ang tunay na PUBLIC SERVICE!

At last katulad kahapon, nkdting dn s amin ng babad ang sugat hanggang s bhay nmin. Ang gsto ko lng ngayon, wlang msydong IPIS.. heheh.. pero nung nililinis ko ng alchol ang sugat ko, grabe! Hndi ko kaya, pra akong nsa CR na hndi mailabas ang ano..(cge imagining mo pa.. :D) Nakakatuwa tlga ang mga ganitong experience. Sabi nga sa Bible, when wisdom speaks, Proverbs 1:33 “if you listen to me, you will be SAFE and SECURE without fear of disaster.” Always ask protection from God and have strong faith that He will be with you all the time.. --Dan

Panu na lang kung walang mga tambay..?

June 23, 2011--- Malungkot ang panahon. Patuloy ang pagbuhos ng ulan ngunit ang klase hindi pa din nasususpinde. Until 7pm lng class ko pero nagklase pa din kame. Lingid sa aming kaalaman, bumabaha n pla sa ilang kalsadang nakapalibot sa campus namin. At yun nga bandang 6pm, kinansela ang klase. Nakakainis lang, kung kelan malaks na ang ulan, baha nasa mga kalsada,wla na halos madaanan,stranded pa xe puno ang mga sskyan, at konti lang bmbyahe, sbrang trapik pa, e saka lang papauwiin ang mga estudyante. Kelan kya mababago ang sistemang eto.

Paglabas ko ng campus, gsto ko na agad umwi pra matpos ko na ung mga dapat tapusin. dame ng student ang nkayapak. Sa bandang corner kala ko kung anu ng pinagkakaguluhan, un pala, sobrang kumita ang tindahan ng payong at tsinelas. Msyadong dinumog ang nsabing mga tindahan. Sale siguro. Araw ng Maynila kinabukasan e. (:D) wlang byahe dun sa sinasakyan kong jip.at ang lakas ng ulan. Pero naghintay pa din ako hangang tumila, at ayun, ok lng sana khit nababasa ako ng ulan, kaso habang nakatayo ako, biglang my naglabasang mga IPIS! Hndi ako makatakbo kxe wla akong payong lakas ng ulan. Naghhiyawan pa ung mga bbae,pero buti n lng my mga katabi akong mttapang, pinagttapakan ang mga mbbangis na insekto. Ges wat, nkapatay ako ng tatlong ipis,.hehehe, kwawang mga ipis wlang puntahan dahil bahang baha ang kanilang kanlungan..

Nagpasya akong kumaen muna sa mcdo hbang iniisip kong titila pa ang ulan. Malamig ang hangin,malamig pa ang aircon, pati ang inorder kong brewed coffee, nakalutang na ang buo-buong coffee mate.. nung makatapos akong kumaen,(almost 1 hour akong nktambay s mcdo) aun, umuulan p din. Sinilip ko ang labas nagbabaka-sakaling konti n lng ang mga ga-langgam n mga pasaherong istranded na nkkipagpatintero pa din s mga IPIS. Sa wakas, nabawasan ang mga tao, at pati mga ssakyan nabawasan din, NGUNIT tubig naman ang nadagdagan. Kakatuwang tgnan ang mga batang sabik sa mga beach resorts na nagda-dive sa kalaliman ng tubig sa morayta. Nsa mcdo pdn ako habang umaagos ang mga mini tsunami, mdmeng tumatawid sa ga-tuhod na tubig sa kalsada, my isang student sa di kalayuan ang nkita kong prang natapilok, pero kakaibang tapilok un xe lumubog cia hangang dibdib ang tubig, pag ahon nia, parang my humila pa ulet s knya at natumba n naman, umabot hngang mukha ang tubig. May MANHOLE pla na walang takip. Pasaway na baha, hndi makita ang daan. Pasaway din ang kumuha ng takip ng manhole.. hmp. Pati takip ng manhole pinag-interesan, Buti n lng tinulungan cia nung dlwang student din,kso hrap silang mklapit agad xe bka cla nmn ang mag 3points dun sa manhole..

Dahil sa tumataas ang tubig at wla p ding tigil ang ulan,nagdecide na akong mglakad. Wla dn nmng mskyan,.nakatirik n ang karamiha ng sskyan sa kahabaan ng espana. At ayun nga nagsimula na akong mag-adventure sa kahabaan ng ilog-espana..hindi ba naisip ng gobyerno na sayang lang ang ilang milyong ginastos nila pra lang pataasin ang kalsada ng espana at dapitan? Prang wla naming ngyari e. mas perwisyo pa xe apektado ung bahay-bahay sa gilid dahil s kanila ms malalim ang tubig. Bawat kanto simula p.campa, lagpas tuhod na ang tubig. so as usual, nkauniform ako,no choice kundi mglaba n nmn kinabukasan ng pantalon, mejas at sapatos na leder. Unang kanto pa lang, grabe dko kinaya ang powers ni Moses ng hatiin nia ang tubig sa dalawa.. :D Eto ang nkakatuwang part,.Sa aking paglalakbay from feu hngang sa craig st.cgro my 10 na kanto. (hula ko lng un diko sure kng 10 nga.. ni-round-off ko n lng.hehe) kada kanto ay may mini san juanico bridge. Eto ay ung mga bangko o upuan sa loob ng tahanan na naconvert at naging maliit natulay..ang may pakana,..? TADAAANN! MgaTambay… napakagentle nila na inaalalayan ang mga taong dumadaan s knilang tulay pra hndi cila lumusong s malalim na tubig kapalit ay pisong donasyon at NOTE, hindi un pilitan,. Sa katunayan, ilang kanto lng ung my mga tambay na my hawak na baso ng buko juice n my lamang ilang barya. Karamihan, wlang bayad. BOLUNTARYONG MAMAMAYAN NA CONCERN SA MAYAYAMAN. Bihira ung vice versa nun ultimo ung nakaupo sa puting kaharian sa may mendiola at sa kampo sa batasan. Katunayan, my mga nkabantay sa manhole at sinsabi nilang “kua gilid lang po kayo,may manhole po dito, pesteng mga magnanakaw un e, pati manhole pinag-interesan”, “pila lang po tau ng maaus pra po mkadaan tayo lahat.” or“dito po keu dumaan malalim po jan” paulit-ulit na cnsabi un kada dumada ang tao. Inaalalalyan nila ang mga taong tumtawid s gnawa nilang kalsada samantalang sila itong nakalubog sa tubig. Malaking tulong un xe lahat tlga ng kanto kelangan mong suungin pra lang mkatawid ka. Nakakalungkot lang sa mga taong tumatawid, hndi n nga ngbigay ng donasyon, hndi man lang makuhang magpasalamat. Wala ata cilang GMRC nung elementary e.(o hndi nga cgro nag-elementary.drecho college na.. :D) Nakakaawang tignan pero mkhang nag-eenjoy nmn cila s gngwa nila.

May mgasskyan pa ding dumadaan. Pero ms madami ang nakatirik sa daan. Mdame ng nasiraan.Ngunit nagagawan to ng paraan pra mging maayos ang trapiko at pra makadaan ung mga sumusunod na sskyan. At ang mga may pakana na naman…? TADAAANNN! Ang mga TAMBAY na naman.Tulong-tulong cila pra itulak patabi ang mga nakatirik na jip, fx, kotse, at BUS (xmpre jowk lng ung bus..hehe) pra lang makadaan ung mga sskyan sa likod. Ang tanong ko n lang, Paano na kung walang mga tambay? asan na ang mga kawani ng gobyerno? Silang binabayaran ng malaki pra DAW sa “in the service of the Filipino people”. At bkt sila pa etong laging na-aacknowledge at nrrcognize smantalang ang mga bayani tlgang kng ttgnan e ung mga wla sa upuan. D naman nila kayang lumusong sa baha at putik n my naglutang na pampers nasariwa ah..

Habang nglalakad ako, nag-eenjoy akong tgnan na npkadaming taong hindi komportable mglakad s tubig pero npkadami ding nag-aalalay kahit ung mga katabi nilang naglalakad din kahthndi kakilala. May nkita din akong mga estudyante specifically FEU student (taga-doon ako.. :D) na habang wla pa silang masakyan e nkalubog din sa tubig at BOLUNTARYO ding nag-gguide s mga dumadaan at nagssabing “hawak lang po kayo baka matumba, hndi pantay ang semento” at “kua bandang gitna lang po kau dumaan may manhole dito” habang nakatayo sa tapat ng di namin makitang manhole na nakalubog sa tubig.

At sa wakas, aftr an hour, the rain stops and nkadating din ako sa apartment naming bahangbaha din.(butinalng 3rd floor kame.. hekhek). Thank God for the safety at xmpre s experience.. Prang ayaw ko png umwi, prang gstoko pang maglakad xe andmeng nglalakad at nkakatuwa cilang tgnan. Isa lang ang napatunayan ko.kaya pala mahal na mahal ni God ang Pilipinas kasi kakaiba talaga ang mga pinoy. Sa panahon man ng kalamidad, kagipitan anjan pa din, tulungan, kahit anung uri kapa, tao man o hindi, pre-prehong nsa pangit na sitwasyon, bigayan pa din at tulungan. Truly God has a purpose in everything n ngyyri s buhay ng tao like in this one, may mga matututunan ka at makikitang mgndang rebelasyon tungkol sa kapwa mo.This is Dan, proudly pinoy and proudly Son of the Living God.Signing off.